درماتیت پوستی: التهاب پوستی که خارش دارد

درماتیت پوستی یا اگزما به التهاب پوست گفته می‌شود که اغلب با خارش، قرمزی و خشک شدن پوست همراه است. این بیماری می‌تواند در هر سنی و در هر جایی از بدن رخ دهد و شدت آن از خفیف تا شدید متغیر است.

علائم درماتیت پوستی
خارش شدید: یکی از بارزترین علائم درماتیت است که می‌تواند باعث ناراحتی و بی‌خوابی شود.
قرمزی پوست: ناحیه مبتلا به درماتیت معمولاً قرمز و ملتهب است.
خشکی و پوسته پوسته شدن پوست: پوست در ناحیه مبتلا خشک شده و ممکن است پوسته پوسته شود.
تاول: در برخی موارد، تاول‌های کوچک روی پوست ایجاد می‌شود.
تغییر رنگ پوست: پوست ممکن است تیره‌تر یا روشن‌تر از پوست اطراف شود.
انواع درماتیت
درماتیت انواع مختلفی دارد که هر کدام علل و علائم خاص خود را دارد. برخی از انواع شایع درماتیت عبارتند از:

درماتیت آتوپیک: شایع‌ترین نوع درماتیت است که معمولاً در دوران کودکی شروع می‌شود و با سابقه خانوادگی آلرژی همراه است.
درماتیت تماسی: در اثر تماس پوست با مواد حساسیت‌زا مانند مواد شوینده، فلزات، گیاهان و… ایجاد می‌شود.
درماتیت سبورئیک: بیشتر در نواحی چرب پوست مانند پوست سر، صورت و پشت گوش دیده می‌شود.
درماتیت دیس هیدروتیک: با ایجاد تاول‌های کوچک روی دست‌ها و پاها همراه است.
علل درماتیت
علت دقیق درماتیت در همه افراد یکسان نیست و ممکن است ترکیبی از عوامل مختلف باشد. برخی از عوامل مهم عبارتند از:

ژنتیک: داشتن سابقه خانوادگی آلرژی یا اگزما
سیستم ایمنی ضعیف: اختلال در سیستم ایمنی بدن می‌تواند باعث ایجاد واکنش‌های التهابی در پوست شود.
محیط: تماس با مواد حساسیت‌زا، تغییرات آب و هوایی، استرس و… می‌توانند باعث تشدید درماتیت شوند.
درمان درماتیت
درمان درماتیت بستگی به نوع و شدت بیماری دارد و ممکن است شامل موارد زیر باشد:

کرم‌ها و پمادهای موضعی: برای کاهش خارش، التهاب و مرطوب کردن پوست
داروهای خوراکی: در موارد شدید، ممکن است داروهای خوراکی مانند آنتی‌هیستامین‌ها یا کورتیکواستروئیدها تجویز شود.
پرهیز از عوامل تحریک‌کننده: شناسایی و اجتناب از موادی که باعث تشدید بیماری می‌شوند.
مرطوب نگه داشتن پوست: استفاده از مرطوب‌کننده‌ها برای جلوگیری از خشکی پوست
نور درمانی: در برخی موارد، نور درمانی می‌تواند مؤثر باشد.