دیستونی چیست؟

دیستونی نوعی اختلال حرکتی عصبی است که به انقباضات غیرارادی، پیچشی و اغلب دردناک عضلات در یک یا چند قسمت از بدن منجر می‌شود. این انقباضات می‌توانند باعث حرکات تکراری، حالت‌های غیرطبیعی و درد شوند. دیستونی می‌تواند در هر قسمتی از بدن رخ دهد، اما بیشتر در عضلات گردن، صورت، دست‌ها و پاها دیده می‌شود.

انواع دیستونی:

دیستونی کانونی: این شایع‌ترین نوع دیستونی است که فقط یک گروه از عضلات را درگیر می‌کند.
دیستونی چند کانونی: دو یا چند گروه از عضلات را درگیر می‌کند.
دیستونی ژنرالیزه: تمام عضلات بدن را درگیر می‌کند.
دیستونی segmental: عضلات یک طرف یا یک قسمت از بدن را درگیر می‌کند.
دیستونی دیستوسیک: عضلات مسئول بلع و گفتار را درگیر می‌کند.
دیستونی دفرمیتیه: انقباضات عضلانی مداوم منجر به تغییر شکل دائمی مفاصل می‌شود.
علل دیستونی:

علت دقیق دیستونی در بسیاری از موارد ناشناخته است (ایدیوپاتیک). با این حال، برخی از علل احتمالی عبارتند از:

ژنتیک: برخی از انواع دیستونی ارثی هستند.
آسیب مغزی: آسیب به گانگلیون‌های قاعده ای مغز، تالاموس یا قشر مخ ممکن است باعث دیستونی شود.
عفونت: برخی از عفونت‌ها، مانند عفونت باکتریایی استرپتوکوک، می‌توانند باعث دیستونی موقت شوند.
داروها: برخی از داروها، مانند داروهای ضد روان‌پریشی، می‌توانند عوارض جانبی دیستونی ایجاد کنند.
مسمومیت با سموم: مسمومیت با سمومی مانند سرب یا مونوکسید کربن می‌تواند باعث دیستونی شود.
علائم دیستونی:

علائم دیستونی بسته به نوع و محل درگیری عضلات متفاوت است. برخی از علائم شایع عبارتند از:

انقباضات عضلانی غیرارادی و پیچشی
حرکات تکراری
حالت‌های غیرطبیعی بدن
درد
سفتی عضلات
لرزش
مشکل در بلع یا صحبت
مشکل در راه رفتن
تشخیص دیستونی:

تشخیص دیستونی بر اساس معاینه فیزیکی، سابقه پزشکی و آزمایشات مختلف مانند MRI، CT اسکن و نوار عضله انجام می‌شود.

درمان دیستونی:

هیچ درمانی برای دیستونی وجود ندارد، اما روش‌های مختلفی برای کنترل علائم و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به این بیماری وجود دارد. درمان‌های دیستونی شامل موارد زیر است:

داروها: داروهایی مانند داروهای ضد اسپاسم عضلانی، داروهای ضد پارکینسون و داروهای ضد اضطراب می‌توانند برای کاهش انقباضات عضلانی و علائم دیگر دیستونی استفاده شوند.
تزریق بوتاکس: تزریق بوتاکس به عضلات مبتلا می‌تواند به فلج موقت عضلات و کاهش اسپاسم کمک کند.
فیزیوتراپی: فیزیوتراپی می‌تواند به بهبود دامنه حرکتی، قدرت و تعادل عضلات مبتلا کمک کند.
جراحی: در موارد شدید دیستونی که به درمان‌های دیگر پاسخ نمی‌دهند، ممکن است جراحی برای تخریب اعصاب یا عضلات درگیر انجام شود.
پیش‌بینی دیستونی:

پیش‌بینی دیستونی در افراد مختلف متفاوت است. در برخی افراد، علائم با گذشت زمان ثابت یا حتی بهبود می‌یابند. در برخی دیگر، علائم ممکن است بدتر شوند. با این حال، با درمان مناسب، اکثر افراد مبتلا به دیستونی می‌توانند زندگی عادی و پرباری داشته باشند.