دلیل جالب کپک نزدن قند و شکر

شکر و قند به دلیل دو عامل اصلی کپک نمی‌زنند:

1. فعالیت کم آب:

شکر و قند به طور ذاتی جاذب رطوبت هستند، به این معنی که می توانند مولکول های آب را از محیط اطراف خود جذب کنند.
این خاصیت باعث می شود که شکر و قند محیطی با فعالیت کم آب ایجاد کنند.
اکثر کپک ها و قارچ ها برای رشد به مقدار مشخصی آب نیاز دارند.
در محیط با فعالیت کم آب، آب کافی برای رشد و تکثیر کپک ها وجود ندارد، به همین دلیل شکر و قند کپک نمی زنند.
2. غلظت بالا:

شکر و قند در حالت جامد یا مایع غلیظ، غلظت بالایی دارند.
این غلظت بالا باعث ایجاد فشار اسمزی می شود.
فشار اسمزی به فرآیندی اطلاق می شود که در آن مولکول های آب از محیط با غلظت کم (مانند سلول های کپک) به محیط با غلظت بالا (شکر یا قند) حرکت می کنند.
این فرآیند باعث کم آبی شدن سلول های کپک و در نهایت مرگ آنها می شود.
نکات تکمیلی:

اگر شکر یا قند در معرض رطوبت زیاد قرار بگیرد، می تواند کپک بزند.
به همین دلیل، مهم است که شکر و قند را در ظروف درب دار و در محیطی خشک و خنک نگهداری کنید.
همچنین، شکر و قند مرطوب می توانند محل رشد باکتری ها باشند.
به همین دلیل، بعد از خیس شدن، باید آنها را در اسرع وقت خشک کرد.
در نهایت، شکر و قند به دلیل فعالیت کم آب و غلظت بالا به طور طبیعی در برابر کپک زدن مقاوم هستند.
با این حال، برای حفظ کیفیت و جلوگیری از رشد میکروب ها، باید آنها را به درستی نگهداری کرد.